Eilanders onder elkaar (185)

vr 22 mrt, 08:17 Algemeen

Elisabeth debuteerde op Texelpop met haar Elisaband en stond aan de andere kant van het notitieblok en het fototoestel. Henk at kool en liet zich verrassen door het Russische electoraat.

Henk,

Afgelopen weekend mocht ik voor het eerst met de Elisaband optreden. Ik was van tevoren heel erg zenuwachtig, maar toen ik eenmaal op het podium stond, was dat eigenlijk meteen voorbij. We hebben lekker gespeeld en ja, er gaat altijd wel iets mis, maar we hebben gewoon fijn samen muziek gemaakt. Het festival was wat mij betreft geslaagd. We speelden vroeg op de middag, maar er was al aardig wat enthousiast publiek. Ik vond het ook zeker wel genoeg publiek, voor zo’n eerste optreden. Ik ben niet tot het eind gebleven, maar wat ik van de andere bands gezien heb, vond ik ook erg goed klinken.

Verder werd ik geïnterviewd door een collega van het Noordhollands Dagblad en stond ik zelfs met een foto in de krant. Het is ook wel weer eens leuk om in zo’n situatie aan de andere kant te staan. Dan kan ik me weer goed inleven in de mensen die ikzelf voor het blok zet met moeilijke vragen en kan ik ze weer verzekeren dat het echt niet zo erg is dat ze op de foto moeten. Alhoewel ik liever heb dat ik op de foto gezet word zonder dat ik het doorheb dan dat ik een halfuur moet zitten poseren. Als je er dan niet uitziet, kun je er zelf in elk geval niks aan doen.

Ik moet zeggen dat het wel slopend is, zo’n nieuw project. Naast twee verschillende baantjes en een kind opvoeden, ook nog af en toe iets nieuws op het podium brengen, is best vermoeiend. Ik heb nu al eigenlijk wel zin in het weekend en het is bij tijd van schrijven nog maar dinsdag. Veel tijd om bij te komen is er niet. Er staat in de komende maanden een aantal optredens met de Chansonnières op de planning. Van de zomer ga ik ook niet stilzitten en ben ik nog wel her en der te horen. Sowieso onder de douche, maar daar hebben alleen de buren en mijn huisgenoten last van.

Zin in de zomer heb ik zeker wel. Nu het zonnetje, na zes maanden herfstweer, af en toe weer vanachter de wolken tevoorschijn komt, lijkt het eindelijk lente te zijn. Het wordt dus tijd dat ik weer wat vaker met Lucas de natuur in trek. We wonen naast het bos, de duinen en het strand. Veel excuusjes om binnen te blijven heb ik niet meer.

Wat het lijnen betreft is het ook wel goed om weer wat meer te gaan wandelen en zwemmen. Maar voor mij is het voor het zwemmen in de zee nog wat vroeg. Ik heb altijd wel respect voor mensen die in de winter ook nog elke dag een duik in het koude water nemen. Misschien is het iets voor mijn bucketlijst, dit ooit eens een jaar lang te proberen.

Groeten, Elisabeth

Elisabeth,

Terwijl jij heerlijk zat te spelen op Texelpop in de Evenementenhal, stortte ik me zaterdag maar eens in het sociale leven op jouw eiland, door met een paar collega’s deel te nemen aan Smaakmakers Texel. Op zes plekken werd ons een liefdevol aangekleed en zeer smakelijk gerechtje geserveerd.

Wat ik er prettig aan vond, is dat je niets van een spijskaart hoefde te kiezen. Ik vind dat vaak moeilijk in een restaurant, omdat er veel meer te koop is dan je maag aankan en alles is aantrekkelijk. Het was deze keer eten wat de pot ons te schaften zou geven en dat bevrijdde ons van keuzestress. Tenslotte hadden we nog een gezellige afdronk in De Zwaan. Het werd zo een plezierige middag met leuke ontmoetingen. Wel jammer dat het de laatste dag van de Eilandkeuken was. Ik vind kool in de regel afschuwelijk, maar ik genoot er van een voortreffelijk stuk spitskool van de grill in een Japans voetbad. Jaja, ik ging aan de kool; een Michelinster krijgen is moeilijker.

Ik liet me dus maar eens lekker verrassen in culinair Den Burg en het werd eigenlijk een heel weekeinde vol verrassingen. Hoe? Wel, de dag erna kwam de uitslag van de Russische presidentsverkiezing binnen. Die zag ik echt niet aankomen. Wel jammer dat Vladimir Vladimirovitsj Poetin zo teleurgesteld was. Hij had gerekend op 130 procent van de stemmen. Wie hem een beetje kent, weet dat hij met tegenslag niet zo gemakkelijk omgaat. Nog niet alle verdachten zijn uit het raam gevallen, gestikt in een blini of door een andere oorzaak gestorven. Creativiteit kun je de Russen niet ontzeggen, al zetten ze die in vroeger tijden liever om in kloeke romans en smaakvolle composities. Daar was toch ook wel wat voor te zeggen.

Mooi dat je optreden zo goed is gelukt. Het is altijd spannend, zeker als het voor het eerst is en dan ook nog eens op een groot podium, met eigen werk. Ik hoorde van verschillende kanten dat het goed was en heb er ook een filmpje van zien passeren. Dat klonk prima, zelfs uit mijn zaktelefoon.

Het voorjaar komt met horten en stoten op gang. Het is zo’n periode waarin je ‘s morgens niet weet welke jas je aan zult trekken. Wordt het al de tussenjas, op weg naar een hopelijk stralende zomer, uiteindelijk zonder overkleding? Of toch nog maar even het gevoerde, waterbestendige en winddichte winterjack dat ik eigenlijk al voor een halfjaar weg had willen hangen? Hoe dan ook, ik neem geen duik in zee. Misschien in de zomer weer eens, als ik gaar ben. Van koud water ben ik nu eenmaal geen liefhebber en in mijn toestand is het onverstandig, in een fractie van een seconde een groot temperatuurverschil te ondergaan. Soms houdt een nadeel echt een voordeel in.

Groeten, Henk