Afbeelding

Eilanders onder elkaar (68)

Eilanders onder elkaar
Over een brug, files, een bus op een boot en avonturen met de redactiemini.

Elisabeth,
Niet als zodanig geboren Texelaars hoor je wel eens verzuchten: “Van mij mogen ze morgen een brug over het Marsdiep leggen!” Zij hebben familie aan de overkánt, vaak ook nog vrienden uit de tijd dat ze er woonden. Ze moeten altijd net weg als het gezellig wordt, om in Den Helder de laatste boot te halen. En van Den Helder mag die brug er vast ook wel komen, heb ik de indruk. Technisch kan het. In Denemarken ben ik over een brug van tientallen kilometers gereden, tussen de eilanden Funen en Seeland. En tussen Denemarken en Zweden kun je met de auto over een brug en door een tunnel, waar je vroeger de veerboot over de Sont moest nemen. Daar weten ze beter raad met zulke problemen dan hier.

Nu woon ik op een eiland dat over bruggen kan worden bereikt. De meest bekende ligt voor de Stevinsluizen bij Den Oever, aan de Afsluitdijk. Sinds de draaiende delen daarvan zijn gereviseerd, alweer enige jaren geleden, weigert deze dubbele draaibrug zich soms te sluiten als de schepen zijn gepasseerd. Vooral bij warm weer doet zich dat voor. Het is geen klimaatkwestie, in dit geval, want het gebeurt al bij temperaturen die voorheen ook niet zeldzaam waren. Er zet iets uit en dat loopt dan vast. Met een primitief stelsel van slangen wordt geprobeerd het metaal in het brugdek koel te houden, klaarblijkelijk met wisselend succes. Langdurige files zijn het gevolg. Zelf heb ik er eens tweeënhalf uur in gestaan, op de A7, tussen Wieringerwerf en Den Oever, met nog twee kilometer te rijden naar de afrit. Muurvast en gierend van de honger, aan het eind van een werkdag.

Ook op Texel heb ik een keer in een file gestaan na een warme dag, tegen negen uur ’s avonds. Er waren zo veel dagjesmensen die met hun vertrek hadden gewacht tot de laatste boot, dat niet iedereen er meer mee naar de overkant kon. Tussen de afritten 3 en 2 stonden collega Soraya en ik vast met de redactiemini, na een avondje barbecueën bij Andere Henk. Hoewel asociaal verkeersgedrag mij altijd ergert, ga ik nu eens niet zeuren over de vandalen, die dan over het fietspad naar voren rijden om een beter plekje te bemachtigen. Daar kwam de politie al snel een stokje voor steken. Nee, ik wil een lofzang aanheffen op de TESO. Die vaart rustig nog een keer extra, om iedereen die op tijd was voor de laatste boot, naar de overkant te brengen. Niks aan de hand.

Nog even los van je eventuele bereidheid tot het opgeven van de eilandstatus van Texel: denk nog maar een keer na, voordat je bij Rijkswaterstaat een brug gaat bestellen.

Groeten, Henk

Henk,
Een leuk idee zo’n brug, maar het lijkt mij niks, eigenlijk. Jaren geleden, toen ik nog jong was, was er veel discussie over. Oké, misschien is het vijftien jaar geleden; zo oud ben ik ook weer niet. Een van mijn broers heeft het op de middelbare school al wel eens uitgezocht, nog voor die discussies. Er stond heel lang een prachtig ijzeren model in onze woonkamer. Maar mijn broer stuitte toen al op een reden waarom het geen goed idee was. Volgens mij is de stroming in het Marsdiep erg sterk, waardoor de palen veel dieper moeten en dat zou ook erg prijzig worden. Hij zat op school in Den Helder, dus voor hem zou het wel makkelijk zijn geweest. Hoefde hij niet zo vroeg zijn nest uit. Misschien zou er zelfs wel een bus rijden, eens in de zoveel tijd. Maar ja, of dat goed geregeld zou worden, is weer een andere vraag.

Ik ben jarenlang afhankelijk van de bus - en de vrijwillige taxi in de vorm van mijn ouders, natuurlijk - geweest. Gelukkig was ik zo bevoorrecht dat ik meestal werd opgehaald van de boot, toen ik studeerde. Met de bus is aardig wat geëxperimenteerd, de afgelopen jaren. De start van de Texelhopper ging niet zonder problemen. De buslijn naar De Cocksdorp werd eruit gegooid en de belbus werd in het leven geroepen. Het liep allemaal niet zo gesmeerd. Er ontstond een Stop de Texelhopper-groep en ook op Facebook werd luid geprotesteerd tegen het bussysteem.

Dat de bus op de boot ging was nog voor jouw tijd, denk ik. Maar dat was een heel avontuur. Het was op zich best handig voor de reizigers, maar de buschauffeurs vonden het, geloof ik, minder prettig, dat ze steeds koffie moesten drinken op de boot. En vaak genoeg stond een handjevol verdwaalde toeristen bij de bushalte te wachten, terwijl de bus vrolijk de boot afreed. Heel lang heeft het verhaal niet geduurd. Wat ik de beste verbetering vond van de afgelopen jaren, was de bus op de dubbele boot. Maar die hebben ze er ook alweer uitgekieperd.

Gelukkig voor mezelf heb ik nu een auto en mijn leven is zoveel makkelijker geworden. Maar het zou best wel leuk zijn als het openbaar vervoer hier zo goed was, dat mensen minder snel met de auto naar Texel zouden komen. Dan zouden die files bij de boot ook wat minder vaak voorkomen. Dus nee, een brug bestellen, lijkt me een dure, onnodige grap. Maar een beter bussysteem, ja graag.

Groeten, Elisabeth