Foto: Henk Cornelissen
Foto: Henk Cornelissen

10 vragen aan... Dries Veltkamp

10 vragen aan
“Dries Veltkamp gaat z’n eigen gang. Een kleurrijk mens”, zei Cor van der Knaap, nadat hij onze tien vragen had beantwoord en een volgende gast moest aanbevelen. Dries (68) is bij velen bekend als gemeenteraadslid voor de PvdA, door zijn loodgieterswerk en door zijn vele activiteiten in het verenigingsleven.

Wie is Dries Veltkamp?
“Ik ben op 8 juni 1952 geboren in de achterkamer van de familie Ellen in de Nieuwstraat, nu Burgwal, op nummer 7, als eerste zoon van Joop Veltkamp en Ali Agter. Vanwege de woningnood waren mensen met een wat grotere woning er door de gemeente toe verplicht inwoning toe te staan. Door mijn geboorte werd de ruimte te klein en moesten we eruit. Mijn ouders hadden geluk want ze konden een onbewoonbaar verklaarde woning (Nieuwstraat 16; het ‘huussie van Joppe’) huren op voorwaarde dat ze het bewoonbaar zouden maken. Toen na een jaar de familie Ellen naar Canada ging emigreren, kwam de woning waar ik ben geboren te koop. Saillant detail: mijn ouders waren niet de hoogste bieders, maar ze waren wel de hoogste bieders van hetzelfde geloof.”

Wat is uw favoriete plek op Texel?
“In het hart van Den Burg ben ik zeer gelukkig opgegroeid. Het riedelde van de kienders en we hadden het park, de markt, de Stenenplaats en het Achterom als speelterrein. Ik heb er de eerste helft van mijn leven met veel vreugde gewoond en gewerkt. Ben er met vrienden opgegroeid, verliefd geworden op Mary, verloofd, getrouwd en mijn kinderen zijn er geboren. Toen het centrum autovrij werd gemaakt, ben ik met mijn bedrijf, Mary en de kinderen - met de pest in - verhuisd naar de Maricoweg, waar ik nog steeds zeer gelukkig woon met Mary en waar ik de kinderen en kleinkinderen op maximaal 40 meter heb.”

Waar ging u naar school?
“Over mijn opleiding kan ik kort zijn: de kleuterschool in de Nieuwstraat, naast het Glazen Paleis, de lagere school op het CVO’tje aan de Wilhelminalaan, daarna RHBS B in de Molenstraat en tot slot mijn vakdiploma’s in Gouda. Eén dag in de week met de trein vanaf Texel heen en weer gedurende twee jaar.”

Waar wordt u blij van?
“Mijn hele leven word ik er gelukkig van anderen - vooral Mary! - te plezieren en als het effe kan de kwajongen uit te hangen. En dan kom je automatisch op het beroep van loodgieter uit. In dit beroep heb ik tot 2002 leiding mogen geven aan een voor Texel groot loodgietersbedrijf. Bij gebrek aan opvolging heb ik het met alle medewerkers over mogen dragen aan IBS Oele Schoo.”
Waaraan ergert u zich?
“Eigenlijk aan niks.”

Wat zijn uw liefhebberijen?
“Ik heb met veel plezier gevoetbald bij SV Texel. Heb er als coach veel puberjeugd begeleid, daarmee ongelofelijk veel lol gehad en er veel contacten aan overgehouden. Verder ben ik er dankbaar voor dat ik leiding heb mogen geven aan een grote groep vrijwilligers om, met veel support uit het Texelse bedrijfsleven, het verenigingsgebouw met tribunes te ontwerpen en te bouwen. Het staat inmiddels, vrijwel onderhoudsvrij, zo’n twintig jaar en heeft zichzelf betaald door de befaamde Pinkstertoernooien, door fusiepartner Texelse Boys bij de vereniging ingebracht.”

Waar geniet u nog meer van?
“De autocrosswereld. Een heel apart wereldje met veel kameraadschap tussen mensen van zeer diverse pluimage. De vereniging MAB, die alle motorsporten op Texel onder zijn hoede heeft, is een ongelofelijk goede, door vrijwilligers geleide organisatie waar Texelse bewoners van 2 tot 80 plezier van hebben, met een eigen accommodatie voorzien van alle vergunningen, die uniek is in Nederland.”

Welk boek of welke muziek wilt u ons aanbevelen?
“Sinds mijn twaalfde lees ik geen boeken meer en in de bouw heb ik altijd lawaai aan mijn hoofd gehad. Daar stond continu muziek aan, maar een voorkeur heb ik niet. Ik citeer de heer Oskamp, oprichter van de welzijnsstichting: ‘Het is gemakkelijker een Texelaar uit de dood te laten herrijzen dan hem cultuur bij te brengen’. Wat dat betreft ben ik een echte Texelaar.”

In welk ander land zou u het liefst wonen?

“Als u van het bovenstaande hetzelfde gevoel krijgt als ik zult u begrijpen dat ik nooit ergens anders heb willen wonen dan op Texel, Mijn EI (gen) LAND. Een plekje op aarde waar je al eeuwen alleen maar hoeft adem te halen, het leven hoeft te aanschouwen en naar anderen mag omkijken om gelukkig te zijn. Voor de toekomst wens ik dat de Texelse Gemeenschap hier altijd op voort zal borduren.”

Wie nomineert u voor een volgende aflevering?
“Ik geef de pen graag over aan Annelies Duinker van Nieuweschild. Zij kwam als opvallende verschijning plots in de autocross-schuur en woont inmiddels met haar lief op haar geboortegrond in Nieuweschild, om samen op ons eiland een toekomst op te bouwen. Ik ben razend benieuwd naar wat zij hierover kan of wil vertellen en naar haar kijk, als jonge Texelaar, op ons eiland.”