De familie Riteco, hier op vakantie in Amerika, heeft het prima naar de zin in de Zwitserse alpen.
De familie Riteco, hier op vakantie in Amerika, heeft het prima naar de zin in de Zwitserse alpen.

Riteco: “Eigenlijk is Zwitserland ook een eiland”

Laatste butegaas
Toeval speelt een belangrijke rol in de le-
vensloop van Rob Riteco. De geboren en
getogen Texelaar kreeg in 1985 een tele-
foontje uit Zwitserland. Of hij niet een half-
jaartje fysiotherapeut wilde zijn van een ijs-
hockeyclub in Arosa. Ruim 20 jaar later
woont hij er nog steeds en heeft hij een
praktijk voor osteopathie in Bern. Nog zo-
iets: in de skilift was nog een plekje vrij
naast een aantrekkelijke Nederlandse dame.
“Sindsdien is het plaatsje bezet”, zegt Rite-
co, die de vrouw uit Heemskerk huwde. Ze
zijn 16 jaar getrouwd en hebben vier zoons.
“En een vrouwtjespoes ter compensatie.”
Het bevalt Riteco goed in het Alpenland.
“De natuur en de bergen zijn prachtig. Het
klimaat is heerlijk. Het is een welvarend en
schoon land, zonder hondenpoep op straat.
Het is hier veel rustiger dan in Nederland.
Het nadeel is dat de Zwitsers zo stug zijn.”
“Je wordt nooit deel van hun wereldje. Ei-
genlijk is Zwitserland een soort eiland bin-
nen Europa. Misschien heb ik het als eilan-
der juist daarom wel zo naar mijn zin hier.”
Riteco beschouwt zichzelf als een echte
Tesselaar. De zomers brengt hij hier door.
“Als we met de boot de haven uitvaren, rea-
liseer ik me dat ik Texel mis. Maar dat is
goed zo. Nu geniet ik van Zwitserland, en
als ik op Texel ben, geniet ik van Texel.”
Met Kerst staan de Ritecootjes op de lange
latten. “Dan is het lekker rustig op de pis-
te.” Maar dan moet er wel sneeuw liggen en
dit jaar is dat waarschijnlijk niet het geval.
Op kerstavond barbecuen ze per traditie
met Zwitserse vrienden boven een vuur in
de bedding van de plaatselijke rivier. “On-
geacht het weer”, terwijl de rest van het
land ‘Heiligenabend’ viert met fondue en de
cadeautjes onder de kerstboom uitpakt.
De kerstdagen zelf zijn een oase van rust
voor Riteco. “Dan hoeven we niets. We pak-
ken de kerstcadeaus uit – Sinterklaas vieren
we hier niet – en we bereiden een feestmaal,
dat dit jaar een Italiaans tintje heeft: konijn
op Calabrese wijze, met zelfgemaakte tortel-
lini.” Typisch Zwitsers zijn de ‘guetzli’, klei-
ne kerstkoekjes die men zelf bakt en uit-
deelt. “Iedere goede gever vertel ik dat ’t de
beste waren die we ooit hebben gegeten.”
Het huis van Riteco (rechts). Foto genomen in april (nu wil het ook in Zwitserland nog maar niet winteren).